Այս պատմվածքում բանտարկյալները միմյանց չվստահելով մատնվում են երկուսն էլ:
Կյանքում մարդիկ էլ նույն ձևով են մտածում, ու այդ մտածելակերպի
պատճառով շատերն են փորձանքի մեջ ընկնում: Մարդ ինչքան ինքն իրենց են վստահում, այդքան
պետք է դիմացինին վստահ են:
Սակայն բոլոր դեպքերը չեն, որ արժե վստահել ցանկացած մարդու:
Ես լինելով բանտարկյալներից մեկի կարգավիճակում կլինեի վստահով լի: Նախ և առաջ այնպիսի
մեկի հետ գործ կբռնեի, ով կվստահեր ինձ, և ես կկարողնաի փոխադարձ լինել նրա հետ: Բայց
քանի որ չեմ գտել վստահելի անձ, ես՝ ինքս եմ միայնակ իմ գործերն ավարտի հասցնում: Նույն
գործն անող մարդիկ իրար չեն վստահում, որովհետև յուրաքանչյուրը մտածում է, որ իր գործընկերը
նույնպես իրեն չի վստահի: Քանի որ անվստահությունն է տիրում ողջ աշխարհում: 
No comments:
Post a Comment