Սայաթ-Նովան այս ստեղծագործությունը գրել է իր թանկագին մարդկանցից մեկի համար: Ցանկացել է ասել այն ամենը, ինչ ինքն է զգում, և իրականում ստացվել է , քանի որ նա այս ստեղծագործության միջոցով ցույց է տվել իր սերը ուշադրությունը անձնավորության նկատմամբ: Իսկ բովանդակության վերջում նա խոստովանում է, որ սիրուց խելքն իրենը չի: Յուրաքանչյուր մարդ կարդալով այս ստեղծագործությունը, կցանանա նվիրի իր սիրելիին, կպատկերացնի իր սիրած մարդուն ու կսկսի հիշել նրա մասին ու կարոտել նրան: Շատերը համաձայն կլինեն ինձ հետ:
«Մխիթար Սեբաստացի» Կրթահամալիր (((((((((((rain)))))))))))) «Լույսն իհարկե՛ լավն է, սակայն ավելի գեղեցիկ է մթության մեջ»
No comments:
Post a Comment